-
1 got|ować
impf Ⅰ vt 1. (przyrządzać posiłek) to cook- umiesz gotować? can you cook?- ona marnie gotuje she’s a poor cook- on codziennie gotuje obiady he cooks dinner every day ⇒ ugotować2. (doprowadzać do wrzenia) to boil, to bring [sth] to the boil- gotować wodę na herbatę to boil some water to make tea3. (poddawać działaniu temperatury) to boil [jajko, ziemniaki]; to cook [makaron]- gotować coś na wolnym ogniu to cook sth on a low heat a. flame, to simmer sth- gotować warzywa/rybę na parze to steam vegetables/fish ⇒ ugotować4. (odkażać) to boil [bieliznę]; to sterilize [butelki] 5. (szykować) to prepare, to plan [wojnę, zagładę]- nie wiemy, co nam gotuje los we don’t know what fate has in store for us- ciekawe, jaką tym razem niespodziankę mi gotuje I wonder what surprise he’s got in store for me this timeⅡ gotować się 1. (być gotowanym) [ryż, makaron] to be cooking; [jajko, ziemniaki] to be boiling- obiad się gotuje dinner’s cooking ⇒ ugotować się2. (wrzeć) [woda, mleko] to be boiling a. on the boil 3. pot. (pocić się) to swelter; to be a. feel boiling hot pot. ⇒ ugotować się 4. przen. (burzyć się) to seethe, to boil- gotowało się w całym kraju the entire country was seething- gotował się ze złości he was absolutely seething a. was seething with fury- krew się we mnie gotowała my blood boiled, I was boiling with rage5. książk. (przygotowywać się) to prepare (oneself), to get ready (do czegoś for sth); to make ready książk. (do czegoś for sth)- ona gotuje się do odjazdu/podróży she’s preparing for her departure/journey- kraj gotował się do wojny the country was preparing for war- gotuj się na śmierć! prepare a. get ready to die!; prepare yourself for death! książk.6. przest. (zanosić się, nadchodzić) to come- gotują się wielkie zmiany great changes are coming a. are in the wind- gotuje się burza there’s a storm brewing a. on the way■ gotuj broń! przest. to arms!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > got|ować
-
2 ogień
( zjawisko) fire; ( do papierosa) light; (przen: zapał) fervour (BRIT), fervor (US), ( namiętność) passionzimne ognie — sparklers (pl)
ognia! — WOJSK fire!
przerwij ogień! — WOJSK cease fire!
(gra w) dwa ognie — British bulldog (BRIT), prison dodge ball (US)
iść (pójść perf) na pierwszy ogień — to go over the top first
* * *miogni- Gen. -a1. (= palenie się) fire; dolać oliwy do ognia add fuel to the flames; języki ognia tongues of fire; na wolnym ogniu kulin. on a low heat; nie igraj z ogniem! don't play with fire!; nie ma dymu bez ognia przen. there's no smoke without fire; ogień i woda przen. fire and water; słomiany ogień l. zapał short-lived enthusiasm; ściana ognia wall of fire; upiec dwie pieczenie na jednym ogniu przen. kill two birds with one stone; wpaść jak po ogień make a whirlwind visit.2. (= pożar) fire; coś stoi w ogniu sth is in flames; łuna ognia glow; skoczyć dla kogoś w ogień go through fire and water for sb; ugasić ogień put out a fire; zaprószyć gdzieś ogień set sth on fire.3. (= ognisko, stos) fire; ( ofiarny) pyre.4. (= płomień) fire, flame; (zapalniczki, zapałki) light; masz ogień? pot. do you have a light?, got a light?; sztuczne ognie fireworks; zimne ognie sparklers.5. (= strzały z broni) fire; być na linii ognia be in the line of fire; krzyżowy ogień pytań przen. cross-examination; ognia! wojsk. fire!; ogień artyleryjski shellfire; ogień armatni gunfire; ogień krzyżowy wojsk. crossfire; otworzyć ogień wojsk. open fire; przerwać ogień! wojsk. cease fire!6. przen. (= namiętność, pasja) (gniewu, nienawiści, żądzy) fire, fervor.7. przen. (= żar) heat.8. przen. (= rumieniec) blush.9. przen. (= łuna) glow.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ogień
См. также в других словарях:
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego